Abradatas, Abraham, Abraham Henri, Antakyalı, Karakahya

ABRADATAS

Susiane kralı Ksenophon tarafından Keyhüsrev’in bazen dostu, bazen düşmanı olarak gösterilir. Lidyalılara karşı savaşırken öldürüldü. Karısı Pantheia ondan sonra yaşamamak için intihar etti (M.ö. 546’ya doğru).

ABRAHAM

Birçok hıristiyan azizinin adı. Biri, Arbel piskoposuydu, 344’te din uğruna öldürüldü. Biri Mezopotamya’lı keşişti, 360’a doğru öldü. Biri Mezopotamya’da Karrai piskoposuydu. 422’de öldü. Biri de, Anvergne’in Clermont şehrinde başrahipti (V. yy.).
ABRAHAM (Abraham POLİTSİN; ilk adiyle tanınır), Rus keşişi (ölümü Solovetsk manastırı 1616). Ateşli mektuplarıyla Rusların Polonya istilasını püskürtmelerine yardım etti. Moskova yakınındaki Teslis manastırını Polonyalılara karşı savundu (1613). Bu olayı anlatan bir eser bıraktı.

ABRAHAM (Henri)

Fransız fizikçisi (Paris 1868-temerküz kampı 1943). Paris Yüksek öğretmen okulunu bitirdi (1886), 1900’de okulun fizik laboratuvarı müdürlüğüne getirildi, 1912’de de kendisine bir kürsü verildi. Elektrik birimlerinin oranını ölçmek için yaptığı ilk çalışmaları, Maxwell’in elektromagnetik nazariyesine sağlam bir temel oldu (1892). Sonra çok değişik konularda araştırmalar yaptı: sonsuz küçük sürelerin ölçülmesi, yüksek gerilimler için bir elektrometre icadı, kendi bulduğu reograf sayesinde çabuk değişken akımların tahlili, hertz dalgaları yayımının incelenmesi. Birinci Dünya savaşından az önce A.B.D.’ne gönderildi, oradan kendi icat ettiği triod lambası ile döndü. Eserleri: Recueil d’Experiences Elâmentaires de Physiçue (Temel Fizik Deneyleri Derlemesi) [1904], Cours Gâniral, Theorique et Experimental de T.S.F. (Teorik ve Deneysel Telsiz Telgraf Üzerine Genel Dersler) 1919.

ABRAHAM Antakyalı

İsa’nın tanrılığını inkar eden ibrahimiler mezhebinin kurucusu (IX. yy.).

ABRAHAM A SANTA CLARA

(Ulrich Megerle’nin takma adı), acı cerbezesiyle tanınmış Augustinus’cu alman vaizi (Schwaben 1644-1709). Türklerin Viyana muhasarası sırasında saray vaiziydi; halkın savunma gücünü arttırmak için büyük gayret sarf etti. Vaızlanndan başka elli kadar dini eseri ve tefsiri vardır.

ABRAHAM bin EZRA

İspanyol hahamı (Toledo 1082 ?-öl. 1167). Yesod Mera adlı Tevrat şerhinde çok cüretli düşünceler ileri sürmüştür.

ABRAHAM PAŞA Karakâhya

Osmanlı imparatorluğunun son devrinde zenginliğiyle tanınan ermeni vezir (?, 1833 – ?, 1918). Babası Mısır’da sarraftı. Kendisi Hıdiv İsmail Paşanın İstanbul kapı kâhyalığını yaptı; Abdülaziz’in son zamanlarında Mısır’a ait imtiyazların genişletilmesine aracılık etti. Abdülhamid II onu ayan azalığına tayin etti. İkinci Meşrutiyet devrine geçen üç âyan azasından biridir, ömrünü İstanbul’da debdebe ile geçirdi. Boğaziçi’nin Anadolu kıyısında, Karadeniz’e kadar uzanan korular onun adıyla anılır.

ABRAHAMS (Peter)

Güney afrikalı yazar (Johannesburg 1919). Melez olmanın verdiği üzüntüyle yirmi yaşında memleketinden ayrıldı. Hikayeler (Dark Testament [Kara Vasiyetname], 1942), bir otobiyografi (Teli Freedom [Hürriyetten Söz Aç], 1954), denemeler (Return to Goli [Goli’ye Dönüş], 1953) ve romanlar yazdı (Song of the City [Şehrin Türküsü], 1945; Mine Boy [öz Oğlum], 1946; The Path of Thunder [Yıldırımın Yolu], 1948 -1952; Wild Conquest [Vahşî Fetih], 1950; A Wreath for Udomo [Udomo için bir Çelenk], 1956). Bu romanlarında, Güney Afrika’daki çeşitli birlikler ve ırklar arasındaki ilişkiler hakkında doğru bir fikir vermeye çalışır.

Hadi Paylaş!Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Share on RedditPin on Pinterest

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.