Hint-Avrupa dil ailesinin İtalik-Kelt öbeğinin İtalik alt öbeğine bağlı dil. Öteki roman dilleri (fransızca, İspanyolca, portekizce, katalanca, provansça, rumence) gibi latinceden kaynaklanan ve 1861’den bu yana İtalya’nın resmi dili olan İtalyanca Latinceyle arasındaki sıkı benzerlikleri günümüzde de korumaktadır. İtalya’da çok sayıda lehçe vardır; bu durum, İtalya yarımadasının eskiden birçok siyasal birime ayrılmış olduğunun kanıtıdır. Söz konusu lehçelerin bir zamanlar gerçek birer edebiyat dili oldukları da yadsınamaz. Gerçekten de Goldoni Venedik lehçesiyle, Belli Roma lehçesiyle, Porta Piemonte lehçesiyle yazmışlardır.
XIX. yy’da İtalya’da siyasal birleşme sonucu bir ulusal dile gerek duyuldu ve dilde birlik, Dante, Boccaccio, Petrarca’nın büyük başarıyla kullandıkları Toscana lehçesi temel alınarak sağlandı.
Bazı direnmelere karşın, resmi dil olarak İtalyanca, zorunlu eğitim, modem iletişim araçları (basın, radyo) ve Birinci Dünya savaşı ile ikinci Dünya savaşı sırasında İtalya’da yaşayan halkların sıkı sıkıya kaynaşması gibi etmenlerin yaptıkları ortak etki sonucu bütün İtalya’da benimsendi.
Son Yorumlar