İngiliz oyun yazarı Marlowe, (Canterbury, 1564-Deptford, Londra, 1593).
Bir kunduracının oğlu olan Christopher Marlowe,Cambridge Üniversitesi’ni bitirdikten (1587) sonra bir oyuncu topluluğuna katıldı, ama bir kaza sonucu sakatlanınca oyunculuğu bırakmak zorunda kaldı. Yirmi üç yaşında yazdığı Tamburlaine the Great (Büyük Timur, 1587) adlı oyunu büyük bir etki uyandırdı: Timur’un yaşamındaki belli dönemleri yücelten bu iki bölümlük oyun Marlowe’un karmaşık coşkularının anlatımı olmakla kalmayıp, aynı zamanda yazarın Hıristiyanlık düşüncesine başkaldırışını dile getiriyordu. Marlowe bu yapıtmda, kendi kişisel özlemlerinden kaynaklanan, olanaksızı arama çabasını, kahramanı aracılığıyla, on sahne boyunca, yansıtmaya çalışıyordu.
Yıkıcı görüşlerinden ve doğaya karşı tutumundan dolayı suçlamalara uğrayan Marlovve, arka arkaya, çılgınlıklarını, aşırdıklarını dile getiren oyunlar verdi: Doktor Faustus (The Tragicall History of Dr. Faustus, 1588); Dido, Queen of Carthage (Kartaca Kraliçesi Dido, 1593); vb. Doktor Faustus’ un son sahneleri Rönesans tiyatrosunun en dokunaklı ve görkemli sahneleri sayılır. Hatta bazı tiyatro araştırmacıları bu sahnelerin tiyatro alanındaki öncü yazarlardan Shakespeare tarafından olduğu kadar, ustaca yazılmış yapıtlarından birini aynı efsane üstüne dayandıran Goethe tarafından da aşılamadığını ileri sürerler. Marlovve Fransa’daki Saint- Barthelemy katliamı üstüne yazdığı ancak tamamlayamadığı bir dram olan ve Protestan izleyicilerin önünde Katoliklerin katliamlarını sergileyen The Massa ere at Paris (Paris Katliamı, 1593) ile tamamlanmamış şiiri Hero and Leander (Hero ve Leander, 1598) dışmda The Famous Tragedy of the Rich jew of Malta (Maltalı Zengin Yahudinin Olağanüstü Trajedisi, 1589) ve bir ulusal tarih trajedisi olan İkinciEdward’\ (Edvvard D, 1592) yazdı.
Kendine özgü coşkunun esintilerini tiyatroya aktarmayı başaran Marlowe, yirmi dokuz yaşındayken bıçaklanarak öldürüldü. Milton, Byron ve Shelley’in öncüsü sayılan Marlovve ayrıca “uyaksız dizeler” de yazmıştır.
Son Yorumlar