Fakir Nedir? Tasavvuftaki Anlamı Nedir?

Fakir Nedir? Tasavvuftaki Anlamı Nedir? Kelime anlamı yoksulluk, fakirlik, yiyeceğe, içeceğe, giyeceğe ve barınağa muhtaç durumda olmak, bir şeye sahip olmamak. Tasavvuftaki anlamı daha değişiktir. Tasavvufta fakir, isterse çok malı mülktü olsun, bir kimsenin, fani olduğunu, kazandığı hiçbir şeyi öbür dünyaya beraberinde götüremeyeceğini, her an Allah’a muhtaç olduğunu, Allah’ın yardımı ve koruyuculuğuna muhtaç olduğunu bilmesi, her şeyin asıl sahibinin Allah olduğu şuuruna ermesidir.

Fakir’in tasavvuf anlamını hayatında yaşayan, uygulayan bir kimsenin gerçekten fakir, yoksul olması gerekmez. Kendisi maddi kazancı yerinde bir kimse de olabilir. Çünkü tasavvuftaki fakirlik, kişinin Allah’a muhtaç olduğunu, O’nun kudreti karşısındaki acizliğini idrak etmesi demektir. Kur’anda, “Ey insanlr: sizler fakirsiniz, Allah’a muhtaçsınız” buyurul maktadır.

Eskilerin Fakr-i Manevi dedikleri de budur. Yani kişinin kendisini mutlak surette Hakk’a muhtaç bilmesi, Allah katında varlıklı olma ile yoksul olma hallerinin bir ve eşit olması, olunca şımarmaması, olmayınca üzülmemesi. Sûfilikte önemli olan ve itibar edilen de işte bu manevi fakirdir.

Hadi Paylaş!Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Share on RedditPin on Pinterest

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.