Bitki örtüsü Akdeniz ikliminin etkisi altındadır. Yazların sıcak ve kurak geçmesi alçak yamaçlarda maki adı verilen bitki örtüsünün yayılmasını sağlar. Makiyi oluşturan türler genellikle kışın yapraklarını dökmeyen çalılar halindedir. Yapraklar, buharlaşmaya engel olmak için küçülmüş, kökler derine dalmış, toprak yüzünden başlayarak gövde hemen sık dallara ayrılmıştır; böylece bitki kurak geçen aylara dayanabilmektedir. Maki kıyıdan başlayarak 500-600 m’ye kadar çıkar. Bunlar arasında kocayemiş, mersin ağacı, defne, delice, funda, sakız ağacı, zakkum, kermes meşesi, kekik, adaçayı, lavanta sayılabilir. Ormanlarda çam türleri yaygındır. En yaygın olanları kızılçamlar ve karaçamlardır. Kızılçamlar makinin hemen üstünden başlayarak 1000 m’den sonra yerlerini karaçamlara bırakırlar. Karaçamlar Bozdağlar ve Aydın dağları üstünde çok yer kaplar. Sarıçamaysa il sınırları içinde Aydın dağlarında küçük bir kalıntı halinde rastlanır. Buna karşılık fıstık çamı Kozak dağlık kütlesinde son derece gelişmiştir. Doğal bitki örtüsü çoğu yerde insan etkisiyle ve yangınlarla tahrip olmuş durumdadır. Vadilerin geniş tabanlarındaysa bozkırlar yer alır. Ayrıca akarsu boyunca söğütler, kavaklıklar, su kenarlarında kamışlar bozkırın görünüşünü tamamlar.
Son Yorumlar