Çinli ozan (Sı-çuan, 701-?, 762). Başardı bir öğrenim yaşamı olan Li Po, değişken düşünce yapısı yüzünden resmi göreve giremedi. Başıboş bir biçimde, Çin’i baştan başa dolaşırken gördüğü halkın yoksulluğu onu derinden etkiledi (Li Po’nun bu “toplumsal” yönü Çin halkının ona en azından kültür devrimine kadar büyük saygı duymasını sağladı). Bununla birlikte, siyasal hırslarla dolmakta gecikmedi. İmparator Hsiuen Dzung tarafmdan saraya davet edildi, başkentte kaldığı sürece saygı gördü. Ama birtakım rekabet ve entrikalardan dolayı düş kırıklığına uğradı. Üç yü sonra ailesiyle birlikte gezgin bir yaşam sürmeye başladı ve bu arada döneminin büyük ozanlarından Du Fu ile dostluk kurdu. Düş kırıklıklarının kendisini içkiye vermeye ve dönemin “asi”lerinin katıldıkları Taocu çevrelere girip çıkmaya ittiği bir sırada en coşkulu şiirlerini yazdı. İkinci bir kez daha siyasete girmek talihsizliğine uğradı. Yanlış tarafı tutması yüzünden hapse atıldı, sonra da sürgüne gönderildi, az sonra da büyük bir olasılıkla hastalandı ve öldü (bu konudaki değişik bir söylenceye göre, Li Po içkili olduğu bir gece Ay’ın sudaki yansımasını yakalamak isterken Yang-dzı-kiang’da (Mavi Irmak) boğulmuştur; o zamandan beri Çinliler, her yıl bu ırmağa çiçek demetleri atarlar).
Şiirlerin Özellikleri
Li Po, Du Fu’dan ve çağdaş ozanlardan yazış kolaylığı ve eski usluba olan tutkusuyla ayrılır. Eskiçağ’a düşkünlüğünden dolayı Altı Sülale’nin edebiyat geleneğini sürdürmüş ve Tangların başlattıkları “modern şiir” yerine “eski şiir” geleneğini sürdürmüş, daha serbest ritimli, uyaklı uzun şiirler yazmıştır. Bu yüzden döneminin edebiyat hareketinin biraz dışında kalmıştır, ama gerçekte, birçok “modern şiiri” de başyapıt olarak kabul edilir. Arı bir ruhun yansıması olan esini romantiktir. Güzellik duygusu bütün şiirlerinde ağır basar.
Son Yorumlar