Fareli Köyün Kavalcısının Hikayesi

Bir varmış bir yokmuş. Uzak diyarlarda fareli bir köy varmış.

Bu köyde o kadar çok fare varmış ki artık bıkmış usanmışlar. Farelerden kurtulmak için bir kavalcıyı çağırmışlar.

Kavalcı köyün başkanının yanına gelmiş. Başkan:

– Merhaba! Sen şu meşur kavalcısı olmalısın demiş. Sana burada çok ihtiyaçım var. Eğer bizi başımızdaki  dertten kurtarırsan sana çok para vereceğiz. Elimdeki keseyi görüyor musun? Bunun içi para doludur. Köyümüzü farelerin istikalinden kurtarabilirsen işte sana bunu sana vereceğim diye söz vermiş.

Bu konuşmayı duyan bir fare:

– Bunu arkadaşlarıma anlatmalıyım demiş ve arkadaşlarının yanına gitmiş. Onlara duyduklarını anlatmış.

Kavalcı köyün sokaklarında kavalını öyle ustalıkla ötüruyormuş ki peşindeki fareler o nereye giderse oraya gidiyorlarmış.

Kavalcı

-Tüm fareler gelsin peşimden. Düttürü düttürü. Sizi nehre götüreceğim ben. Düttürü düttürü orada kalacaksınız siz hep. Düttürü düttürü diye şarkı söylüyormuş. Farelerin hepsi nehirde akıntıya kapılıp uzaklara sürüklenmişler. Kavalcı köyü farelerden kurtardıktan sonra ödülü almak için köye geri dönmüş.

Başkan:

– Demek ödülü almaya geldin! Ben sana altın dolu bir kese vereceğimi söylemedim ki!Sen bir yalancısın. Çabuk git buradan demiş.

Haksızlığa uğrayan kavalcı sinirli bir şekilde:

-Bu yaptıklarınızın cezasını çekeceksiniz demiş ve oradan ayrılmış.

Kavalcı yine kavalını çalmaya başlamış. Fakat bu sefer ardından köyün fareleri değil çocukları geliyormuş.

Kavalcı:

– Düttürü düttürü. Benim peşimden gelin çocuklar. Sizi ben ormana götüreceğim. Düttürü düttürü. Orada şekerler ve oyuncaklar var hem de bir sürü. Düttürü düttürü diye şarkısını da söylüyormuş.

Çocuklar kavalcının onları götürdüğü yeri çok sevmişler. Kimi ben top oyuncağım. Kimi ise ben bütün şekerleri yiyeceğim demiş. Kavalcı ise:

– Paralar ödenene kadar tüm çocuklar burada kalacak diyormuş kendi kendine.

Çocuklarının kaybolduğunu fark eden köylüler hemen başkanın yanına gelmişler.

– Çocuklarımız nerede? Diye bağırıyorlarmış. Sen çok kötü birisin. Açgözlülüğün yüzünden çocuklarımız kaybettik. Kavalcıya söz verdiğin parayı ver. O da bizim çocuklarımızı versin. Eğer çocuklarımızı geri getirmeyi başaramazsan başına kötü şeyler gelir. Keşke köyde fareler olsaydı da çocuklarımız kaybolmasaydı! Demişler.

Baskılara uğrayan başkan; kavalcının parasını vermiş. Köylüler çocuklarını görünce çok mutlu olmuşlar. Köy mutlu mesut olmuş.

Hadi Paylaş!Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Share on RedditPin on Pinterest

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.