Kore’nin Ekonomisi

A.B.D’nin yardımlarına karşın, Güney Kore’nin iktisadı 1960’a kadar sağlıklı bir yapıya ka­vuşamadı: 1948 ve 1949’daki top­rak dağıtımları kalıcı bir çözüm sağlamadı. Günümüzde ekili top­rakların beşte dördü pirinçle kaplı­dır, gene de tahıl üretimi halkın gereksinmesini karşılayamaz. Kır­sal kesimde, tarım teknikleri henüz pek geri, yaşama düzeyi çok dü­şüktür. Kentlere göç yüzünden kır­sal nüfus oranı 1960’ta % 65,7’den, 1991’de % 26’ya inmiştir. Birbirini izleyen beş yıllık planlar tarımsal sorunları çözümleyememiştir; çünkü aynı Kuzey Kore’de olduğu gibi, Güney Kore’de de ta­rımı ikinci plana iterek ağırlığı as­kerî harcamalara veren (bütçenin % 25’i ulusal savunmaya ayrılmış­tı) bir siyaset uygulanıyordu.

Yeraltı gelir kaynakları Kuzey Ko­re’ninkilerin çok gerisinde kalır; su kaynaklarından elde edilen enerji de yetersizdir. Gene de, birinci beş yıllık planın (1962-1966) sona ermesinden sonra, Güney Kore sana­yide hızla ilerlemiştir (yıllık ortala­ma artış hızı % 10’un üstünde). Üçüncü beş yıllık planda (1972- 1976) o tarihe kadar dışardan satın alman malların ülke içinde yapıl­ması ve dışsatıma elverişli üreti­min geliştirilerek denge sağlanması amaçlanmıştır.

1975’te Güney Kore uzun bir ikti­sadi durgunluk ve bunalım döne­minden gerçekten çıkmayı başar­mış, maden sanayisinde de önemli bir yenilenme gerçekleştirilirken, dışsatım da canlanmış, özellikle de otomobil, televizyon, dokumacılık ürünlerinin dışsatımı artmıştır. Ay­rıca, bu canlanmanın yanı sıra ikti­sat yeni bir anlayışa göre ele alın­maya başlanmıştır. Dördüncü plan, öncekilerden farklı olarak, o güne kadar askıda kalmış bulunan bir­çok toplumsal sorunu çözüme ka­vuşturma amacını yansıtmış, çeşitli hedeflerin arasında işsizliğin azal­tılması, ücretlerin yükseltilmesi, dış sermayeye bağımlılığın bir öl­çüde giderilmesi, nükleer santralla- rın geliştirilmesi, vb. sorunların çözümüne yer verilmiştir. Bütün bunlara 1977’de işsizler ve yarım gün çalışanlar için bir ücretsiz sağ­lık hizmetinin sağlanmasına yöne­lik önlemler eklenmiştir. Ne var ki, bu parlak gelişme 1980 yıllarının sonunda bir ölçüde gerilemeye başlamış, büyüme hızı hâlâ yük­sekliğini korumakla birlikte, 1986- 1988 arasında % 13’ten, 1990’da % 9’a düşmüştür. Bu arada dışsatım (özellikle elektronik araç gereçler,dokumacılık ürünleri, kimya sanayi  12’ye yakın yükselme olmuştur. tesisleri, vb. tesisler kurarak, ağır yisi ürünleri, vb.) ancak % 2,8 ora- Günümüzde Güney Kore petrokim sanayiye yönelik yatırımlarını  (1990) artarken, dışalımda %ya sanayisi tesisleri, ‘demir-çelik maktadır.

Hadi Paylaş!