Theophile Gautier Hayatı ve Eserleri, Fransız ozanı, romancısı ve sanat eleştirmeni (Tarbes, 1811-Neuilly- sur-Seine, 1872). Louis-le-Grand ve Charlemagne liselerinde öğrenim gördükten sonra Gerard de Nerval’le tanışıp edebiyat çevrelerine giren Theophile Gautier, Hernani kavgasında ön sırada yer aldı ve ressam Rioult’nun atölyesinde çalıştı. Daha sonra şiir yazmaya ağırlık vererek, aralarında Celestin Nanteuil ve Petrus Borel’in de bulunduğu bazı sanatçılar ve ozanlarla birlikte bir topluluk oluşturdu (1830). Aynı yıl, ilk şiir derlemesi olan Poesies’yi (Şiirler), 1833’te de kendini büyücü bir kadın uğruna feda eden genç bir ressamın öyküsünü dile getirdiği uzun bir betimleyici şiir olan AJbertus’ü yayımladı.
Theophile Gautier
Gene 1833 yılında Le s jeunes-France (Fransız Genç Kuşağı) adlı bir öykü derlemesi çıktı. Bu yapıtında, alaylı bir anlatımla, romantizmin aşırılıklarını dile getirdi. Önsözünde katışıksız Güzellik’ten söz ettiği ve “sanat için sanat” öğretisini savunduğu ilk romanı Mademoiselle de Maupin’de (1835) güzel bir genç kızın serüvenlerini anlattı. 1838’deyse La Comedie de la morf’u (Ölüm Güldürüsü) yayımladı.
Bu tarihten sonra, Theophile Gautier’ nin zamanının büyük bir bölümü gazetecilik çalışmalarıyla geçti; arada bir yolculuklara çıkarak ve şiirsel yaratıma yönelerek bu çalışmalardan uzak durmaya da çabalıyordu. Nitekim İspanyaya, Cezayir’e, bazı Doğu ülkelerine ve Rusya’ya gitti; 1852’de de yeni bir şiir anlayışı getiren Em aux et camees’yi (Mineler ve Akikler) yayımladı. Bu yapıtıyla “gerçek, mutlak ve eksiksiz bir biçime, bir Güzellik’e” ulaştı. Daha sonraki dönemde Arria Marcella (1852), Le Roman de la momie (Mumyanın Romanı, 1858), Capitaine Fracasse (Yüzbaşı Fracasse, 1863),Spirite (İspritizmacı, 1866) gibi öykü ve roman türünde yapıtlar veren Theophile Gautier, bu ürünleriyle dış dünyanın varlığını yadsımayan ama, bu dünyanın da korkularını ve sıkıntılarını gidermeye yetmediğini gösteren bir yazar olarak göründü. “Sanat sanat içindir” görüşünün kuramcısı sayılan ve kendini Güzele tapmaya adamış olan Theophile Gautier, XX.yy’ın başlarında Thomas Stearns Eliot ve Ezra Pound tarafından yeniden gündeme getirilmiştir.
Son Yorumlar